ΑΠΕΡΓΙΑ 20 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ

                                            

                                                                                                            Ζάκυνθος 10/02/2012

ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΧΩΡΙΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ

ΟΛΕΣ & ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 20 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ και την ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ στις 10.30 πμ στην πρώην Νομαρχία

Συνάδελφοι,

Στις 14 Φεβρουαρίου λήγει η κλαδική σύμβαση που έχουμε υπογράψει με τις τράπεζες. Την ίδια στιγμή σε όλες σχεδόν τις τράπεζες έχουν υπογραφεί επιχειρησιακές συμβάσεις με μειώσεις μισθών, περικοπές επιδομάτων ακόμα και αλλαγή στο ωράριο. Όλοι εμείς οι εργαζόμενοι στις τράπεζες καλούμαστε ακόμα μία φορά να πληρώσουμε για την κρίση που δεν δημιουργήθηκε από εμάς, καλούμαστε να στηρίξουμε το τραπεζικό κεφάλαιο, καλούμαστε να βάλουμε πλάτη ώστε να συνεχίζουν οι τραπεζίτες να πλουτίζουν.

 Από τη άλλη μεριά βέβαια βρίσκονται οι δικές μας σύγχρονες ανάγκες. Η ανάγκη για μόνιμη σταθερή δουλειά, σχολεία και μόρφωση για τα παιδιά μας, νοσοκομεία και περίθαλψη, φτηνή ενέργεια και μεταφορές, αναψυχή και ξεκούραση. Όλα αυτά βέβαια <<κόβουν>> από τα κέρδη των τραπεζών, και για αυτό οι μεγαλοεργοδότες ονομάζουν τις ανάγκες μας πολυτέλεια. 

Με τέτοιο όμως περιεχόμενο πρέπει να απαιτήσουμε υπογραφή νέας κλαδικής σύμβασης εργασίας στον κλάδο. Δεν μπορούμε σήμερα να αποδεχτούμε να δουλεύουμε χωρίς συλλογική σύμβαση, με 400 ευρώ, για να συσσωρεύουν κέρδη οι επιχειρηματίες. Η μάχη αυτή αφορά όλους τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό και στο δημόσιο τομέα. Η κλαδική μας σύμβαση δεν αφορά μόνο το μισθό και το μεροκάματο, αλλά όλη τη ζωή και τα δικαιώματα μας.

Με σιδερένια αποφασιστικότητα πρέπει να οργανώσουμε την απεργία στον κλάδο μας. Η μάχη αυτή θα είναι δύσκολη. Θέλουμε όμως να κάνουμε καθαρό σε όλους και να το συνειδητοποιήσουμε όλοι μας ότι δεν πρέπει να υποταχθούμε στις δυσκολίες. Χρειάζεται να σπάσει η αντίληψη πως "δεν γίνεται τίποτα". Ότι δήθεν τα μέτρα είναι προσωρινά και θα επανέλθουμε στην προηγούμενη κατάσταση. Να ξεπεραστούν λογικές ο καθένας για τον κλάδο του, για τον εαυτό του. Χρειάζεται ενιαία στάση όλων των κλάδων. Να δώσουμε όλοι μαζί τη μάχη για την υπογραφή Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας που να καλύπτει τις σύγχρονες διευρυμένες ανάγκες μας, για την ουσιαστική προστασία των ανέργων, για την παρεμπόδιση της εφαρμοζόμενης πολιτικής από την τρικομματική κυβέρνηση, ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, που εξοντώνει με τους φόρους και τα  χαράτσια που επιβάλλει την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα.

Η απεργία  στις 20 Φεβρουαρίου να είναι το έναυσμα μιας σύγκρουσης με τους επιχειρηματικούς ομίλους, την εργοδοσία, το κράτος, την πολιτική της κυβέρνησης, την ΕΕ και τα μνημόνια που πρέπει να συνεχιστεί.

  Το Διοικητικό Συμβούλιο καλεί όλους τους συναδέλφους στην έκτακτη Γενική Συνέλευση του σωματείου την Πέμπτη 14/2 στις 7 το απόγευμα στο Εργατ/κό Κέντρο Ζακύνθου με θέματα ημερησίας διάταξης :

1. Οργάνωση της απεργίας στις 20/2 και κλαδική σύμβαση

ΟΛΕΣ & ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 20 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ & ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ

ΣΤΙΣ 10.30 ΤΟ ΠΡΩΙ ΣΤΗΝ ΠΡΩΗΝ ΝΟΜΑΡΧΙΑ

Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Ο Πρόεδρος	Ο Γραμματέας
Γιώργος Κωνσταντίνου	Νίκος Βουρδέρης

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΔΙΩΞΕΙΣ ΑΓΡΟΤΩΝ

Ζάκυνθος 23/01/2013

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

          Το ΔΣ του σωματείου μας εκφράζει τη συμπαράσταση του στους αγρότες και συνδικαλιστές του νησιού μας που ακόμα μία φορά διώκονται επειδή τόλμησαν να <<σηκώσουν>> κεφάλι, δεν υποτάχθηκαν και αγωνίστηκαν για μια πιο αξιοπρεπή ζωή.

             21 αγρότες κατηγορούνται για παρακώλυση συγκοινωνίας επειδή το Γενάρη του 2009 συμμετείχαν σε κινητοποίηση στο  λιμάνι, αγωνιζόμενοι ενάντια στην αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης που πλήττει τους αγρότες του νησιού.

            Σήμερα που ο ζακυνθινός λαός δέχεται σφοδρή επίθεση απέναντι στα δικαιώματα και τη ζωή του, επίθεση που εξαθλιώνει και στέλνει στην ανεργία εκατοντάδες εργαζόμενους και αγρότες το μήνυμα της εκάστοτε κυβέρνησης και των μηχανισμών της είναι σαφές : όποιος αγωνίζεται ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, θα συναντάει απέναντι του την τρομοκρατία και την καταστολή.

            Το ΔΣ του σωματείου μας εκφράζει την αλληλεγγύη του σε όσους σήμερα αντιπαλεύουν τη φτώχεια και την υποταγή, το φόβο και την τρομοκρατία που προσπαθεί να καλλιεργήσει η τρικομματική κυβέρνηση μαζί με την Ε.Ε. και τους μεγαλοεργοδότες, τους μονοπωλιακούς ομίλους. Στόχος τους είναι να χτυπήσουν όλους εκείνους που οργανωμένοι αγωνίζονται για τα δίκια του λαού.

            Καλούμε όλους τους συναδέλφους στις τράπεζες στο νησί να μη φοβηθούν, να μην τρομοκρατηθούν από τις διώξεις. Η ιστορία αποδεικνύει ότι η καταστολή και η βία απέναντι στους λαϊκούς αγώνες τσακίστηκε από το οργανωμένο λαϊκό κίνημα.

            Καλούμε τα μέλη του σωματείου, τους συναδέλφους από τις τράπεζες να υπερασπιστούν αυτούς που αγωνίζονται, που κάνουν θυσίες και παλεύουν για το σύνολο του λαού, να γίνει δικιά μας υπόθεση η υπεράσπιση τους. Να σταματήσουν άμεσα οι διώξεις.

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΜΑΖΙΚΑ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 29 ΓΕΝΑΡΗ ΣΤΙΣ 9 ΤΟ ΠΡΩΙ

Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Ο Πρόεδρος	Ο Γραμματέας
Γιώργος Κωνσταντίνου	Νίκος Βουρδέρης

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ζάκυνθος 24.01.2013

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Το ΔΣ του σωματείου εκφράζει την συμπαράσταση και την αλληλεγγύη τους στους απεργούς στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς που με τον αγώνα τους αποτελούν παράδειγμα για το σύνολο των εργαζομένων.

Καταγγέλλουμε την απόφαση της τρικομματικής κυβέρνησης να επιτάξει τους εργαζόμενους στο Μετρό. Η απόφαση της αυτή προσπαθεί με τον αυταρχισμό και την τρομοκρατία να υποτάξει όσους σήμερα αγωνίζονται για τα δίκια των εργαζομένων.

Είμαστε δίπλα στους συναδέλφους στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς που παλεύουν για τη σύμβαση τους, για τη ζωή και τα δικαιώματα των οικογενειών τους. Κανένας φόβος, καμία οπισθοχώρηση μπροστά στα δίκαια αιτήματα τους. Η τρομοκρατία και η καταστολή που θα ενταθεί το επόμενο διάστημα πρέπει αποφασιστικά να τσακιστεί από τη δύναμη των συνδικάτων.

Καλούμε τους συναδέλφους στον κλάδο να στηρίξουν με κάθε τρόπο των αγώνα των συναδέλφων στα ΜΜΜ ώστε η επίταξη της κυβέρνησης να μείνει στα χαρτιά.

Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Ο Πρόεδρος	Ο Γραμματέας
Γιώργος Κωνσταντίνου	Νίκος Βουρδέρης

ΑΠΕΡΓΙΑ 16 ΓΕΝΑΡΗ

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 16 ΓΕΝΑΡΗ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΟΥ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΟΥ

ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΣΗ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ ΣΤΟ ΤΤ

ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΙΤΩΝ

Συνάδελφοι, 

 Ακόμα μια φορά η κυβέρνηση μαζί με τους τραπεζίτες δηλώνουν με πυγμή ότι το τοπίο στον κλάδο μας πρέπει να αλλάξει ριζικά ώστε να σωθούν τα κέρδη των τραπεζών, να διασφαλιστεί η θέση τους στην Ε.Ε και παγκοσμίως. Αυτή τη φορά στόχος τους το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο που με δεδομένη την απόσυρση του ενδιαφέροντος των τραπεζών για την εξαγορά του, το πιθανότερο ενδεχόμενο είναι η συγκυβέρνηση και οι λεγόμενες «εποπτικές αρχές» να προχωρήσουν στην κατάτμηση του ΤΤ σε «καλή» και «κακή» τράπεζα. Στην πρώτη θα ενταχθούν οι κερδοφόρες δραστηριότητες και στη δεύτερη τα «βαρίδια», όπως τα προβληματικά δάνεια. Νέος μεγαλομέτοχος στο κερδοφόρο κομμάτι αναλαμβάνει το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ).                                  

 Παράλληλα για τους εργαζόμενους, η εξέλιξη αυτή σημαίνει την απόλυσή τους από το ΤΤ και την επαναπρόσληψή τους από τη νέα εταιρεία που θα δημιουργηθεί, χωρίς να είναι γνωστοί οι όροι απασχόλησης. Είναι χαρακτηριστικό πως για το ζήτημα αυτό το ΔΣ του Συλλόγου απευθύνθηκε στην Τράπεζα της Ελλάδας και στο ΤΧΣ, τα οποία απάντησαν ότι δε γνωρίζουν.                                                          

Συνάδελφοι

Διανύουμε μια περίοδο πρωτοφανών ανατροπών στον κλάδο μας κάτι που βέβαια δεν είναι ξεκομμένο από την ενιαία, ισοπεδωτική επίθεση που δέχονται σήμερα οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα σε όλη την Ελλάδα. Δεν πρέπει να εφησυχάζουμε ή να σκεφτόμαστε ότι εμείς μπορεί να πέσουμε στα <<μαλακά>>.  Το κύριο σήμερα είναι ο αγώνας των συναδέλφων στο ΤΤ να γίνει υπόθεση όλου του κλάδου, μέσα από κάθε απεργία, σύσκεψη, μέσα από κάθε μορφή πάλης. Τα μέτρα μπορεί να είναι σχεδιασμένα, δρομολογημένα, αλλά έχουμε την ευθύνη να αγωνιστούμε απέναντι σε όλες αυτές τις ραγδαίες εξελίξεις που έρχονται και που γυρνάνε τους εργαζόμενους αιώνες πίσω.

Οι τραπεζίτες, η ΕΕ και η κυβέρνηση είναι αποφασισμένοι να διαλύσουν κάθε δικαίωμα στον κλάδο. Εμείς όμως πρέπει να κάνουμε τα δικά μας γοργά βήματα με βάση τα δικά μας συμφέροντα, τις δικές μας ανάγκες. Κάθε μάχη, κάθε απεργία μας ατσαλώνει, δίνει εμπειρία, μας μαθαίνει από τα λάθη μας. Ας σκεφτούμε ότι χθες χτυπήσαν τους συναδέλφους στην Αγροτική, σήμερα στο ΤΤ, αύριο θα έρθει η σειρά μας. Ακόμα και η ηγεσία της ΟΤΟΕ που τα τελευταία χρόνια μιλάει για διασφάλιση δικαιωμάτων και για νίκες ανοιχτά πλέον δηλώνει ότι προετοιμάζονται μαζικές απολύσεις στον κλάδο. 

 Κανένα από τα καθημερινά μας προβλήματα δεν θα λύνεται όσο κάθε εργαζόμενος στον κλάδο παραμένει σε αδράνεια, φοβισμένος, απαθής. Το κλαδικό συνδικάτο Ζακύνθου δίνει μάχη ώστε να σπάσει αυτή η κατάσταση που ξεκινά κυρίως από τη σύγχυση  και τις αυταπάτες που καλλιεργούνται χρόνια τώρα στον κλάδο. Αν δεν είμαστε τώρα όλοι μαζί απέναντι στο τραπεζικό κεφάλαιο, δίπλα στους συναδέλφους μας στον κλάδο, δίπλα στους εργαζόμενους που πλήττονται, τότε συνεχώς θα βλέπουμε τα δικαιώματα μας να σφαγιάζονται και η επιβίωση μας να γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη. Μόνο έτσι θα αναπτύξουμε αγώνες που θα είναι κερδοφόροι, μόνο έτσι θα βάλουμε τα θεμέλια για να απαντήσουμε με αντεπίθεση στην επίθεση που δεχόμαστε σήμερα από το κεφάλαιο, την ΕΕ, την κυβέρνηση .

Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Ο Πρόεδρος	Ο Γραμματέας
Γιώργος Κωνσταντίνου	Νίκος Βουρδέρης

ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕΣ 2013!!!

Συνάδελφοι,

 Μέσα σε ένα κλίμα τρομοκρατίας, συνεχών διλλημάτων και αυταπατών ότι στο τέλος εμείς θα τη γλιτώσουμε, το τραπεζικό κεφάλαιο συγχωνεύεται για να αντιμετωπίσει την κρίση του, να διασφαλίσει την υψηλή του κερδοφορία. Οι συγχωνεύσεις και οι εξαγορές που έχουν ανακοινωθεί δε θα φέρουν τίποτα θετικό για εμάς και τις οικογένειες μας, για το λαό γενικότερα, τα καταχρεωμένα λαϊκά νοικοκυριά. Οι συγχωνεύσεις ανταποκρίνονται αποκλειστικά και μόνο στα συμφέροντα των τραπεζιτών, των μεγαλοκεφαλαιούχων που θέλουν να έχουν ισχυρούς τραπεζικούς ομίλους. 

Είναι λοιπόν φυσιολογική η αγωνία της ΕΕ, της κυβέρνησης , των ΜΜΕ,  των μεγαλοαναλυτών για την περίφημη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και το <<νοικοκύρεμα>> του ελληνικού τραπεζικού συστήματος. Από κοντά και οι συνδικαλιστικές ηγεσίες σε ΟΤΟΕ και στα επιχειρησιακά σωματεία που μιλάνε για διασφάλιση της εργασίας, βέβαια τους έχουν προλάβει οι απολύσεις στις συνεταιριστικές τράπεζες, οι μειώσεις μισθών σε Αλφα, Εμπορική, Εθνική, Γιουρομπανκ, οι εξελίξεις στην ΑΤΕ και την Πειραιώς,η εθελουσία στην Κύπρου. 

Σε αυτή λοιπόν την εποχή το κλαδικό σωματείο Ζάκυνθο στο χρηματοπιστωτικό με βάση την εμπειρία που έχει αποκομίσει από τις γενικές συνελεύσεις, τις συσκέψεις, το διάλογο με τους συναδέλφους, την οργάνωση κάθε μάχης που έχει να κάνει με τα συμφέροντα των εργαζομένων στο κλάδο, τις ανηφόρες και τις κατηφόρες σε αυτό που λέμε αγώνα καλεί τους συναδέλφους να προβληματιστούν, να σπάσουν τη μοιρολατρία  αξιοποιώντας της πλούσια πείρα που έχουν αποκτήσει από όλη αυτή την επίθεση που έχουμε δεχτεί. 

 Φαίνεται πλέον καθαρά ότι όλες αυτές οι θυσίες που έχουμε κάνει γίνονται για να ισχυροποιηθούν μια χούφτα κεφαλαιοκράτες. Εμείς οι εργαζόμενοι δεν χρωστάμε σε κανέναν, γιατί παράγουμε και δημιουργούμε όλο τον πλούτο αλλά στην αυγή του 2013 δεν έχουμε δουλειά, φάρμακα, τρόφιμα, περίθαλψη, ωράριο, οικογένεια. Δεν έχουμε μέλλον για τα παιδιά μας και  τη νέα γενιά. Για ποια ανάπτυξη λοιπόν μας λένε; Υποστηρίζουν την ανάπτυξη με βάση τα δικά τους συμφέροντα, τα συμφέροντα δηλαδή των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Εμείς συνάδελφε σε καλούμε να παλέψεις για την ανάπτυξη που θα εξυπηρετεί τις σύγχρονες ανάγκες που έχεις το 2013, για μόνιμη σταθερή δουλειά, ασφάλιση, υγειονομική περίθαλψη, παιδεία, αναψυχή, φτηνές μεταφορές και ενέργεια. Μόνο με τέτοιο προσανατολισμό μπορούμε σήμερα να παλέψουμε ενάντια στις απολύσεις στον κλάδο, την κατάργηση της ΣΣΕ, τη διάλυση των ταμείων, τα χαράτσια και τη φοροληστεία , την εντατικοποίηση της δουλειάς. Ανάπτυξη που δεν συμβαδίζει με την οικονομική και πολιτική στρατηγική της ΕΕ των μονοπωλίων, που δεν αναγνωρίζει κανένα χρέος στο λαό και έχει ως βάση τον εργαζόμενο λαό ιδιοκτήτη και κυρίαρχο όλου του πλούτου που παράγει. 

 Μπροστά στο νέο χρόνο και σε όλα αυτά που θα έρθουν καλούμε τους συναδέλφους στον κλάδο να βγάλουν συμπεράσματα, να συσπειρωθούν γύρω από το κλαδικό σωματείο στηριζόμενοι στην εμπειρία που έχουν από τις μικρές και μεγάλες μάχες που έχουμε δώσει στη Eurobank, την Αλφα, την τράπεζα Πειραιώς, την Αγροτική, την Κύπρου. Η οργάνωση αυτή και η γραμμή της ρήξης με την εργοδοσία και τα συμφέροντα της αποτελεί πυξίδα για τις επόμενες μάχες που πρέπει να δώσουμε καθώς η επίθεση στα δικαιώματα και τη ζωή μας δε θα σταματήσει εδώ. Μέσα από αυτές τις μάχες γίναμε καλύτεροι, ήρθαμε σε αντιπαράθεση, λύσαμε πρακτικά προβλήματα και ακόμα έχουμε να λύσουμε πολλά. Το κύριο είναι όμως ότι μέσα από το σωματείο και τους αγώνες του σφυρηλατούμε αυτό που λέμε ταξική ενότητα και αλληλεγγύη.          

Συνάδελφοι

     Η <<τυφλή>> δικαιοσύνη αποφάσισε στις 18 Δεκέμβρη να τιμωρήσει τον πρόεδρο του Εργατ/κού κέντρου Ζακύνθου Τάκη Στρούζα, τον πρώην γραμματέα του ΕΚΖ Κόμη Διονύση και τους συναδέλφους Διονύση Κλάδη και Γεώργιο Σταθόπουλο σε 9 μήνες φυλάκιση γιατί το Μάρτη του 2007 έκαναν τα αυτονόητα, πάλεψαν με τα σωματεία του νησιού  στο ΙΚΑ για να αναγνωριστεί ως εργατικό το ατύχημα στις Μαριές που είχε ένα νεκρό οικοδόμο και σοβαρά τραυματία το συνάδελφο του.

       Το σωματείο μας καλεί τους συναδέλφους που θέλουν τα παιδιά τους να παρακολουθήσουν τα δωρεάν λαϊκά φροντιστήρια που έχει οργανώσει το Εργατ/κο Κέντρο να επικοινωνήσουν με τη συνάδελφο Κούσουλα Έλλη στο 6947057920.

       Το σωματείο μας καλεί τους συναδέλφους να στηρίξουν την Τράπεζα αίματος που έχει δημιουργηθεί από το Εργατ/κό Κέντρο με σκοπό την αλληλεγγύη σε ζητήματα υγείας. Για επικοινωνία, Νίκος Βουρδέρης τηλ 6946138997.

Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Ο Πρόεδρος	Ο Γραμματέας
Γιώργος Κωνσταντίνου	Νίκος Βουρδέρης

48ΩΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 6 & 7 ΝΟΕΜΒΡΗ

Ζάκυνθος, 1 Νοεμβρίου 2012



48ωρη ΑΠΕΡΓΙΑ 6 και 7 Νοέμβρη

ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΟΥΝ ΤΑ ΜΕΤΡΑ! ΤΟ ΛΟΓΟ ΤΟΝ ΕΧΕΙ Ο ΛΑΟΣ!

Συνάδελφοι,



Το νέο πακέτο μέτρων που θα φέρουν στην βουλή πρέπει να σημάνει τον ξεσηκωμό της εργατικής τάξης και ιδιαίτερα του κλάδου μας αφού τα κόμματα της πλουτοκρατίας, κεφάλαιο, Ε.Ε. φέρνουν για ψήφιση την απελευθέρωση της αγοράς εργασίας με την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, τη μείωση των αποζημιώσεων απόλυσης, τη διεύρυνση του ωραρίου την περαιτέρω απελευθέρωση της αγοράς των καυσίμων, την αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης κατά δύο χρόνια. Αυξάνεται η συμμετοχή των ασφαλισμένων στο κόστος των φαρμάκων, ενώ ολοκληρώνουν την μετατροπή της υγείας σε εμπόρευμα, δήμοι (κοινωνικές παροχές) και νοσοκομεία οδηγούνται σε κλείσιμο, καταργούνται για όλους τους συνταξιούχος τα δώρα, ενώ επιβάλλεται νέα μείωση του προσωπικού στα σχολεία, στα ΑΕΙ και στα ΤΕΙ

Τα μέτρα που παίρνουν δε μειώνουν το χρέος. Είναι μέτρα στήριξης του κεφαλαίου. Γι’ αυτό το λόγο μας θέλουν σκλάβους με 400€ και ακατάπαυτη εργασία, χωρίς ωράριο, χωρίς δικαιώματα, ανέργους- μισοάνεργους -μισοεργαζόμενους, σύγχρονους ζητιάνους να παρακαλάμε για εργασία σε διάφορα ψευτοπρογράμματα. Ο στόχος που έχουν είναι να πληρώσει την καπιταλιστικη κρίση ο λαός, να βγουν πιο ισχυροί οι μονοπωλιακοί όμιλοι σε κάθε κλάδο.

Σε αυτόν τον ταξικό πόλεμο πρέπει να απαντήσουμε με μια γροθιά να γκρεμίσουμε μνημόνια και αφεντικά. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να σωπαίνει! Η επίθεση του κεφαλαίου στους εργαζόμενους στον κλάδο μας χτυπάει την πόρτα μας. Οι μετακινήσεις εργαζομένων στην Τράπεζα Κύπρου είναι προμήνυμα γενικότερων εξελίξεων στην συγκεκριμένη τράπεζα ενώ η δημοκρατία της τρικομματικής κυβέρνησης με μπροστάρη τον κ. Στουρνάρα επιβάλει να ξαναφέρει προς συζήτηση το ζήτημα του ΤΑΥΤΕΚΩ με μπόλικο κλάμα για τους ευγενείς και πληβείους των ταμείων. Η υποκρισία είναι αρετή σε αυτούς που σφαγιάζουν τους γέροντες προς όφελος των αφεντικών τους.

Η επιτυχία της απεργίας να τους τρομάξει! Να σηματοδοτήσει νέες καταστάσεις, αντεπίθεση, αγώνες με αποτελέσματα, νίκες. Να μη μείνει μόνο στο αίτημα της καταψήφισης, αλλά να σηματοδοτήσει την έναρξη νέας αγωνιστικής κλιμάκωσης και λαϊκής αντεπίθεσης, που θα συμπαρασύρει, θα ανατρέψει αντιλαϊκές πολιτικές, τρόικα, μνημόνια και δανειακές συμβάσεις.

Το ΔΣ του σωματείου καλεί τους εργαζομένους στις τράπεζες στη Ζάκυνθο να παλέψουμε μαζί για να ακυρώσουμε την μετάθεση του συναδέλφου Δημήτρη Κόκλα εκτός νομού.



Τώρα γενικός παλλαϊκός ξεσηκωμός. Όλοι στους δρόμους, όλοι στην απεργία, όλοι στις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ με την σημαία του αγώνα ψηλά!

Τρίτη 10.30 π.μ. στο παλιό Εργατικό κέντρο

Τετάρτη 10.30 π.μ. στην Νομαρχία





ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ



Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ





ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΝΙΚΟΣ ΒΟΥΡΔΕΡΗΣ

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 18 ΟΚΤΩΒΡΗ

Ζάκυνθος, 15 Οκτωβρίου 2012

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΜΑΖΙΚΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ 18 ΟΚΤΩΒΡΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΣΤΟ ΠΑΛΑΙΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΣΤΙΣ 10.30

Συνάδελφοι,

  Κανείς να μην σκύψει τώρα το κεφάλι, κανείς να μην λυγίσει για το μεροκάματο που θα χάσει στην απεργία, γιατί αυτά που θα μας πάρουν πάλι, κυβέρνηση Ε.Ε., ΔΝΤ, είναι πολλαπλάσια. Μας καταργούν τα φάρμακα, την σύνταξη, μας μειώνουν τους μισθούς. Κλείνουν τους παιδικούς σταθμούς, διαλύουν τα νοσοκομεία, μας ρουφάνε το αίμα με την φορολογία και τα χαράτσια.

   Θέλουν τα μονοπώλια ελληνικά και ξένα με τους πολιτικούς τους υπηρέτες να δουλεύουμε 13ώρες με 400€ μισθό.  Μην πιστέψει κανείς ότι στον κλάδο μας θα «τη γλιτώσουμε». Η «αναδόμηση του τραπεζικού τοπίου» θα συνοδευτεί από μαζικές απολύσεις, και χειροτέρευση των εργασιακών σχέσεων και μισθών. Είδαμε τι έγινε στην Αγροτική σειρά έχουν οι νέες συγχωνεύσεις των τραπεζών.

   Προσπαθούν να μας ξεγελάσουν ότι τα μέτρα είναι για το καλό της χώρας, για να καλύψουν χρέη και ελλείμματα, που δημιουργήσαμε εμείς οι εργαζόμενοι, ζώντας σε μια πλαστή ευημερία. Ψέματα! Το έλλειμμα προκλήθηκε από τα τεράστια κέρδη των τραπεζών (350 δις αύξηση ενεργητικού μέσα σε μια 5ετία), των εφοπλιστών, των βιομηχάνων, των μονοπωλιακών ομίλων, οι οποίοι μπούκωσαν από επιδοτήσεις και φοροαπαλλαγές. Και τώρα, για να διατηρήσουν την κερδοφορία τους, θέλουν εργαζόμενους-σκλάβους, φτηνούς και υποταγμένους!

  Μπορούμε να αλλάξουμε την κατάσταση! Με εμπιστοσύνη στη δύναμή μας. Είμαστε αυτοί που παράγουμε τον πλούτο, πρέπει να επιβάλλουμε το δίκιο μας.

  Συγκρουόμαστε με τη λογική της υποταγής του συμβιβασμού και της μοιρολατρίας στο συνδικαλιστικό κίνημα, συγκρουόμαστε με την λογική της πλειοψηφίας της ΟΤΟΕ (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, Αυτόνομη Παρέμβαση) που τηρούν εγκληματική σιωπή, συγκρουόμαστε με την λογική των εργοδοτικών σωματείων στις τράπεζες αλλά και των κυβερνητικών που «απλά» μας ανακοινώνουν, τις μειώσεις μισθών ως κάτι το ρεαλιστικό και καλό!!!

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΧΑΡΙΣΤΗΚΕ – ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΕΡΔΗΘΗΚΑΝ   

  Η δική μας διέξοδος είναι ο δρόμος που οδηγεί τους εργαζόμενους να γίνουν αφέντες του πλούτου που παράγουν. Με αυτήν την προοπτική αντιπαλεύουμε το νέο πακέτο μέτρων. Παλεύουμε για κατάργηση των δανειακών συμβάσεων και των μνημονίων, έξοδο της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, διαγραφή του χρέους. Ανάπτυξη με κριτήριο τις ανάγκες μας για δουλειά μόνιμη και σταθερή για όλους, με αξιοπρεπείς μισθούς, συντάξεις, ανάπαυση, δωρεάν μόρφωση για τα παιδιά μας, εξασφαλισμένη δωρεάν φροντίδα Υγείας για τις οικογένειές μας. Ανάπτυξη και παραγωγή προς όφελος του λαού και όχι των μονοπωλιακών ομίλων.

ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                    Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

             ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ                   ΝΙΚΟΣ ΒΟΥΡΔΕΡΗΣ

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ

                                                                                                            Ζάκυνθος 18/09/2012

ΟΧΙ ΑΛΛΕΣ ΘΥΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ

ΟΛΕΣ & ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ  και την ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ στις 10.30 πμ στο ΠΑΛΙΟ ΕΚΖ

Το Δ.Σ. του Σωματείου μας καλεί τους όλους τους εργαζόμενους στις τράπεζες στο νησί να συμμετέχουν ενεργά στην οργάνωση και την επιτυχία της γενικής απεργίας. Με δύναμη και αποφασιστικότητα να αντιπαλέψουμε κάθε δυσκολία, ώστε να νεκρώσουν οι τράπεζες, να δώσουμε τη μάχη δυναμικά, να  ισχυροποιήσουμε το σωματείο μας.

Τα νέα μέτρα της τρικομματικής κυβέρνησης έρχονται να προσθέσουν νέα βάρη στους εργαζόμενους, στη λαϊκή οικογένεια που δεν αντέχει άλλο να χάνει από μισθούς και συντάξεις, να πληρώνει φόρους και χαράτσια, να μην έχει νοσοκομεία και φάρμακα, να βλέπει την τραγική κατάσταση που επικρατεί στα σχολεία και τα πανεπιστήμια.

Όλα αυτά τα μέτρα, όλες αυτές οι αντεργατικές ρυθμίσεις που εμπεριέχονται στα μνημόνια και τους νόμους των κυβερνήσεων δεν έχουν να κάνουν με τις ανάγκες του λαού και της χώρας, με τα χρέη και τα ελλείμματα. Αποκλειστικός στόχος τους είναι η διασφάλιση της μέγιστης κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, η παραπέρα ισχυροποίηση των τραπεζιτών, των βιομηχάνων, των εφοπλιστών.            

Δεν είναι οι εργαζόμενοι σε κανένα κλάδο υπεύθυνοι για την κρίση, υπεύθυνοι είναι μια χούφτα μεγαλοεπιχειρηματίες που καρπώνεται το δικό μας πλούτο, τον κόπο της δικιάς μας δουλειάς. Τα μέτρα και τα μνημόνια είναι κατεύθυνση της ΕΕ που εξυπηρετεί με το πιο δυναμικό τρόπο τα συμφέροντα του πολυεθνικού κεφαλαίου. Σε καμία περίπτωση δε μπορεί να είναι φιλολαϊκή η πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων τους γιατί είναι προσανατολισμένη να διασφαλίζει τα κέρδη και την ισχυροποίηση τους. Για το λόγο αυτό η ίδια αντιλαϊκή πολιτική, η ίδια βαρβαρότητα επικρατεί και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες που δεν έχουν μνημόνια, στις ΗΠΑ, σε χώρες της Ασίας.

Συνάδελφοι

Ο κλάδος μας βρίσκεται μπροστά σε ραγδαίες εξελίξεις καθώς η καπιταλιστική κρίση βαθαίνει και το τραπεζικό κεφάλαιο παλεύει να διατηρήσει τις θέσεις του και την υψηλή του κερδοφορία. Σε αυτό το πλαίσιο εκδηλώνεται το τελευταίο διάστημα ένας <<χορός>> συγχωνεύσεων, εξαγορών που φυσικά το πρώτο που χτυπά είναι τα εργασιακά μας δικαιώματα ενώ παράλληλα δημιουργεί μεγαθήρια που θα πνίξουν ακόμα περισσότερο τα λαϊκά νοικοκυριά. Το ξεπούλημα της ΑΤΕ και του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, οι εξελίξεις σε Εμπορική, Εθνική, Γενική συνοδεύονται με απολύσεις, μείωση αποδοχών, διάλυση εργασιακών σχέσεων.

Μπροστά σε όλη αυτή την επίθεση που δεχόμαστε το σωματείο μας πρωτοστάτησε, έδωσε πνοή ώστε οι εργαζόμενοι να οργανωθούν, να αναδείξουν μέσα από συσκέψεις, παρεμβάσεις, γενικές συνελεύσεις ότι το πρόβλημα δεν βρίσκεται στην κακή διαχείριση, στη λαμογιά, στις λάθος επιλογές αλλά βρίσκεται στο δρόμο ανάπτυξης που υπηρετεί την κερδοφορία των λίγων, που στηρίζεται στα λεηλατημένα εισοδήματα και τα δικαιώματά μας που φέρνει την κόλαση για το λαό. Για αυτό στόχος και επιδίωξη του κινήματός μας, των αγώνων μας δεν πρέπει είναι η αναζήτηση της μιας ή της άλλης διαχείρισης του σάπιου συστήματος. Ούτε έως την Δευτέρα Παρουσία δεν πρόκειται να βρεθεί διαχείριση που θα κάνει τον καπιταλισμό φιλολαϊκότερο.

Το σωματείο μας με τις παρεμβάσεις του σε κάθε μικρό η μεγάλο αγώνα, δείχνει το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει ο κλάδος στο νησί μαζί με τα σωματεία των άλλων εργαζομένων, στο πλάι του λαού της Ζακύνθου που εξαθλιώνεται. Αυτό δείχνει η εμπειρία που έχουμε από όλες τις μικρές και μεγάλες μάχες που δώσαμε στην ALPHABANK, στη Eurobank, με τις εξελίξεις και την εκ περιτροπής εργασίας στην Πειραιώς, τις πρόσφατες εξελίξεις στην Αγροτική με την ιδιωτικοποίηση της. Σε όλη αυτή την πορεία φάνηκε η δύναμη που έχουν οι εργαζόμενοι όταν ταξικά προσανατολισμένοι αντιπαλεύουν αυτούς που μας κλέβουν τον πλούτο,  μεταξύ των οποίων οι τραπεζίτες κατέχουν ζηλευτή θέση, όταν οι ίδιοι μάχονται για τα συμφέροντα τους. Με αυτή την εμπειρία οφείλουμε να πορευτούμε το επόμενο διάστημα.

Προϋπόθεση για αυτή τη μάχη είναι να ξεπεράσουμε τις σημερινές συνδικαλιστικές ηγεσίες. Έχουν μεγάλες ευθύνες, καθώς είναι ο δούρειος ίππος της εργοδοσίας και των κυβερνήσεων μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα. Τόσο η ηγεσία της ΟΤΟΕ (ΠΑΣΚΕ- ΔΑΚΕ και η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ), όσο και οι διοικήσεις των επιχειρησιακών σωματείων καλλιεργούσαν πνεύμα ηττοπάθειας, εφησυχασμού και δημιουργίας συνειδητού αποπροσανατολισμού. Αντί να οργανώσουν τον αγώνα και να μαχητικοποιήσουν τους εργαζόμενους μέσα από γενικές συνελεύσεις, αποδέχονταν μειώσεις μισθών και επιδομάτων, μέσα από «κοινωνικούς διαλόγους» αναπαράγοντας τα ψεύτικα επιχειρήματα των τραπεζιτών ότι η αύξηση των κερδών τους θα διασφάλιζε δήθεν τις θέσεις εργασίας, το βιοτικό μας επίπεδο. Εκκωφαντική ήταν η σιωπή της ΟΤΟΕ τόσο στο κλείσιμο των Συνεταιριστικών Τραπεζών όσο και στην επίθεση που δέχτηκαν οι εργαζόμενοι σε Εμπορική και ΑΤΕ το προηγούμενο διάστημα.

Συνάδελφοι, όσες θυσίες και να κάνουμε, δε γλιτώνουμε από τα δεινά της οικονομικής κρίσης που απλώνεται σε όλη την ΕΕ αν εμείς οι ίδιοι δεν δρομολογήσουμε την φιλολαϊκή διέξοδο από αυτήν, δένοντας τον καθημερινό μας αγώνα ενάντια στα μέτρα που δεν είναι τα τελευταία, με την αποδέσμευση της χώρας από τις ύαινες και τα τσακάλια , από την ΕΕ, με την μονομερή διαγραφή του χρέους που δεν είναι του λαού, δεν είναι δικό μας.  Έχουμε σήμερα χρέος να παλέψουμε αποφασιστικά μαζικά και ενωμένοι την επιτυχία της απεργίας. Είναι πλέον και προσωπική η ευθύνη του κάθε συναδέλφου μπροστά σε αυτή τη μάχη, μπροστά στην ισχυροποίηση του σωματείου. Τίποτα δεν κατακτήθηκε χωρίς σκληρούς, μακροχρόνιους και σωστά προσανατολισμένους αγώνες στη βάση των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων.

   Το Διοικητικό Συμβούλιο του σωματείου καλεί όλους τους συναδέλφους σε σύσκεψη την Πέμπτη 20/9 στις 7 το απόγευμα στο Εργατ/κό Κέντρο Ζακύνθου για να οργανώσουμε από καλύτερη θέση την απεργιακή μάχη, να συμβάλλουμε αποφασιστικά στην οργάνωση της πάλης μας, να δώσουμε πολύτιμη εμπειρία στο σωματείο.

ΟΛΕΣ & ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΣΤΙΣ 10.30 ΤΟ ΠΡΩΙ ΣΤΟ ΠΑΛΙΟ ΕΚΖ

Τώρα όλοι μαζί με αποφασιστικότητα και αυταπάρνηση οργανώνουμε την απεργία

Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Ο Πρόεδρος	Ο Γραμματέας
Γιώργος Κωνσταντίνου	Νίκος Βουρδέρης

ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΗΣ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑΣ

ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΗ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ – ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ

Ορισμένοι καλοπροαίρετα ή και άλλοι κακοπροαίρετα αναρωτιούνται: "Τι βγήκε από αυτό τον αγώνα", "τι κέρδισαν οι Χαλυβουργοί, αφού τα αιτήματά τους δεν υλοποιήθηκαν". Εμείς τους λέμε πως η απάντηση είναι απλή. Κανένας μεγάλος αγώνας δεν έγινε ούτε θα γίνει, έχοντας εκ των προτέρων εξασφαλισμένους τους όρους για τη νίκη, έχοντας προβλέψει αλάθητα όλες τις πιθανότητες. Στη ζωή τέτοιοι αγώνες δεν υπάρχουν. Υπάρχουν μόνο στα μυαλά των γραφειοκρατών, των βολεμένων και των συμβιβασμένων.

Κανένας πραγματικός αγώνας δεν γίνεται χωρίς θυσίες. Η ιστορία του εργατικού κινήματος το επιβεβαιώνει. Κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος, γιατί όλοι μάς βοηθάνε να διδασκόμαστε, να γίνουμε καλύτεροι. Αυτά που πήγε να αφαιρέσει ο Μάνεσης από εμάς, κάποιοι άλλοι πριν από εμάς τα κατέκτησαν με σκληρούς και αιματηρούς αγώνες. Κάθε αγώνας είναι συνέχεια των προηγούμενων και προετοιμάζει τους επόμενους. Είναι μια μάχη στον πόλεμο που κάνουν οι εργάτες μέχρι να καταργήσουν την εκμετάλλευση, να ανατρέψουν τους εκμεταλλευτές τους, να πάρουνε την εξουσία και να οικοδομήσουνε τη δική τους κοινωνία.

Το αποτέλεσμα ενός αγώνα δεν μετριέται μόνο με το πόσα παίρνεις ή δεν παίρνεις στο χέρι. Υπάρχουν αγώνες που προσφέρουν πολύ περισσότερα από όσα παίρνεις στο χέρι, γιατί προετοιμάζουν τα επόμενα βήματα, τις επόμενες μάχες συνολικά της εργατικής τάξης. Βοηθάνε σημαντικά στην γενικότερη αφύπνιση, να σπάσει η τρομοκρατία, γίνονται ορόσημα. Τέτοιος είναι ο απεργιακός αγώνας των Χαλυβουργών, με τέτοια κριτήρια πρέπει να κριθεί. Έτσι τον έχουνε κρίνει όλοι οι εργαζόμενοι, γι' αυτό εδώ και αρκετό καιρό, μας θεωρούν ήδη νικητές.

(Εισήγηση Δ.Σ. Σωματείου λήξη απεργίας)

Ως συνήθως τα τελευταία χρόνια, σε κάθε απεργιακή κινητοποίηση πολιτικοί εκπρόσωποι που αγωνίζονται χρόνια δήθεν για το καλό μας, έντυπα και κανάλια “ανεξάρτητα” και “χωρίς παρωπίδες”, κραυγάζουν για το δικαίωμα στην εργασία και ότι δεν μπορούν οργανωμένες μειοψηφίες να κινητοποιούνται, να εμποδίζουν το δημοκρατικό δικαίωμα σε όποιον θέλει να εργαστεί να πάει να δουλέψει. Έτσι έγινε και  στο εργοστάσιο της ελληνικής Χαλυβουργίας Α.Ε.

Η απεργία

Ας δούμε όμως πως έχουν τα γεγονότα: η διοίκηση της Α.Ε. αποφασίζει να επιβάλλει την εκ περιτροπής εργασία, πεντάωρα, τετράωρα, μείωση μισθών και 180 απολύσεις. Το σωματείο αρνείται και κατόπιν απόφασης της Γ.Σ. προκηρύσσει απεργία.

Η απεργία αυτή θα εξελιχθεί σε ένα συγκλονιστικό αγώνα, με πολλές μορφές και δράσεις Οργανώθηκαν 20 συνελεύσεις, όπου συλλογικά εκτιμούσανε την κατάσταση και καθορίζανε τα επόμενα βήματά. Συγκροτήθηκαν στο πλάι του ΔΣ, διάφορες επιτροπές που βοηθούσαν στην καλύτερη οργάνωση, στην περιφρούρηση, στην προπαγάνδιση και στην αλληλεγγύη. Μπήκανε όλα τα μέλη των οικογενειών των χαλυβουργών στον αγώνα, γυναίκες και παιδιά. έγινε ανοιχτό κάλεσμα προς όλη την εργατική τάξη και τον εργαζόμενο λαό, για να στηρίξει τον αγώνα. Πυροδοτήθηκε ένα πρωτόγνωρο κίνημα αλληλεγγύης από όλες τις γωνιές της Ελλάδας και από πολλά μέρη του εξωτερικού.

Διοργανώθηκαν μπροστά στο εργοστάσιο πάνω από 50 εκδηλώσεις - συγκεντρώσεις, συλλαλητήρια, συναυλίες, παρουσιάσεις βιβλίων, εκδηλώσεις για τα παιδιά, για τις γυναίκες... έκαναν όλοι μαζί Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, Απόκριες, Πάσχα. Από την πύλη της "Χαλυβουργίας" πέρασαν χιλιάδες εργαζόμενοι, νέοι, συνταξιούχοι, χιλιάδες μαθητές, σπουδαστές, εργαζόμενοι από όλο τον κόσμο.

Το δικαίωμα στη δουλειά:

Μερίδα των απεργοσπαστών συμμετείχε στις Γενικές Συνελεύσεις, στις δράσεις εκφράζοντας εξαρχής ή στην πορεία της απεργίας την διαφωνία τους. Όταν όμως είδαν ότι δεν μπορούν να πάρουν την συνέλευση με την βοήθεια της εργοδοσίας και των πρόθυμων τηλεοπτικών σταθμών και εφημερίδων όπως ΣΚΑΙ, MEGA, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, ΕΘΝΟΣ κ.ά προχώρησαν στην λασπολογία και στον βρώμικο αγώνα με σκοπό να κάψουν την απεργία που κύρια γινόταν για την επαναπρόσληψη των απολυμένων συναδέλφων τους.  

Ποιος κλείνει τα εργοστάσια;

Και ερχόμαστε στο καίριο ερώτημα ποιος κλείνει τα εργοστάσια, εδώ υπάρχει η έντονη παραφιλολογία κύρια από τα τσιράκια των μεγαλοεργοδοτών και τους ίδιους τους εργοδότες, ότι οι συνδικαλιστικές κινητοποιήσεις  είναι αυτές που κλείνουν τα εργοστάσια. Ο σκοπός όλων αυτών είναι να φοβίσουν και να τρομοκρατήσουν τους εργαζόμενους ότι κάθε διεκδίκηση δικαιωμάτων είναι πιθανόν να σε αφήσει χωρίς δουλειά. Λάσπη και συκοφαντία είναι το κύριο χαρακτηριστικό: παίρνουν πολλά λεφτά και δεν δουλεύουν καθόλου στην ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη, ζάπλουτες οι καθαρίστριες, τεμπέληδες οι τάδε, χαραμοφάηδες οι άλλοι. Ας θυμηθούμε τη λάσπη που έχει πέσει για την El Greco στη Ζάκυνθο. Η απεργία του 1985 που έγινε για να μην απολυθούν 10άδες εργαζόμενοι, «έκλεισε» το εργοστάσιο το 1989. κουβέντα όμως ότι ο ιδιοκτήτης αφού τον επιδότησε το ελληνικό κράτος από χρήματα που μάζεψε από τον ελληνικό λαό, μετέφερε εργασίες και κεφάλαια στην Τυνησία και επέστρεψε στη Ελλάδα ως βασικός μέτοχος των Jumbo αφού είχε ξεζουμίσει κυριολεκτικά όλη τη Ζάκυνθο!

Στα εκατομμύρια των ανέργων πόσοι είχαν απεργήσει αλήθεια; Πόσες απεργίες έγιναν στο Πετζετάκη, στο Λαναρά, στην Ελευθεροτυπία, σε χιλιάδες εργοστάσια μεταποίησης, βιομηχανίας, στο λιμάνι του Πειραιά μετά την εισβολή της Κινεζικής Cosco και χιλιάδες άλλες περιπτώσεις, πόσες αλήθεια απεργίες γίνονται στο εξωτερικό που κλείνουν τα εργοστάσια το ένα πίσω από το άλλο; «Microsoft», «Peugeot» στη Γαλλία, «Citroen», να πάμε στη «Mercedes» στη Γερμανία, να πάμε στα ανθρακωρυχεία της Ισπανίας, πού θέλετε να πάμε; να μην πούμε για τη Βόρεια Ελλάδα, την Πάτρα, την «Frigoclass» κ.ά.

Γιατί κλείνουν λοιπόν τα εργοστάσια;   Στην απειλή του κ. Μάνεση και του πρωθυπουργού της κυβέρνησης που στηρίζεται από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και την ΔΗΜΑΡ, ότι θα κλείσει το εργοστάσιο η σκέψη πάει - μα καλά η παραγωγή του χάλυβα (στη συγκεκριμένη περίπτωση) δεν είναι απαραίτητο υλικό για τόσες και τόσες εφαρμογές για την περίφημη ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας; Δηλαδή ένας καπιταλιστής μπορεί να κλείσει μια βιομηχανική μονάδα απαραίτητη και χρήσιμη για το σύνολο μόνο και μόνο επειδή μειώθηκαν τα κέρδη του; Ναι γιατί η πλουτοκρατία μόνο έτσι αντιλαμβάνεται την ανάπτυξη. Και η επέμβαση των ΜΑΤ τώρα έγινε γιατί έχουν ανοίξει οι δουλειές. Αυτή τη στιγμή γίνεται ένα άνευ προηγούμενου άδειασμα των αποθηκών.

Μήπως φταίει μοναχά ο «κακός» εργοδότης Μάνεσης; Την απάντηση θα την δώσει ο ίδιος ο πρόεδρος του σωματείου ο Γ. Σιφωνιός «ο Μάνεσης προσπάθησε να τα αφαιρέσει όλα. Και στην κρίσιμη φάση επιχείρησε να καταργήσει και το 8ωρο εκμεταλλευόμενος όλο το πλέγμα των αντεργατικών νόμων που είχαν ήδη ψηφίσει την προηγούμενη δεκαετία.

Διαπιστώσαμε από την πρώτη στιγμή ότι ο συγκεκριμένος βιομήχανος λειτουργούσε σαν λαγός του συνόλου των βιομηχάνων. Θέλησε να χτυπήσει αποφασιστικά τα εργατικά δικαιώματα και να γίνει παράδειγμα για όλους τους βιομηχανικούς χώρους. Δεν ήταν εύκολο να το πετύχει καθώς κι εμείς ήμασταν οργανωμένοι. Είμαι 33 χρόνια στη χαλυβουργία κι άλλα εφτά πριν σε άλλες δουλειές. Μάθαμε μέσα στο καμίνι της ταξικής πάλης τι πρέπει να κάνουμε, πώς να αντιδρούμε και για να αποκρούσουμε επιθέσεις και για να αποσπάσουμε κατακτήσεις. Το σωματείο είχε την εμπιστοσύνη των εργατών, είμαστε ένα μ' αυτούς, έχουμε τα ίδια βάσανα - έχω τέσσερα παιδιά - ήταν αυτονόητο ότι μ' αυτούς που τρώγαμε ψωμί κι αλάτι θα τραβάγαμε μπροστά. Από την πρώτη στιγμή ρίξαμε το σύνθημα «Ολοι για έναν κι ένας για όλους». Καταλαβαίναμε ότι είναι γενική επίθεση, βλέπαμε πού πάνε τα πράγματα γύρω μας, βλέπαμε πως δεν θα φτάσουμε καν στη σύνταξη αν αφήσουμε να περάσουν όλα αυτά. Εχουμε δουλέψει, έχουμε ματώσει, έχουμε νεκρούς, έχουμε τραυματιστεί, έχουμε θύματα για όλες αυτές τις κατακτήσεις, δε γίνεται να αφήσουμε να μας τα αφαιρέσουν όλα. Προσπαθούμε να ζήσουμε με ψηλά το κεφάλι, με αξιοπρεπείς μισθούς, σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες μας. Φυσικά δεν περιμέναμε ότι θα φτάσουμε τόσο μακριά, να αποκτήσει ο αγώνας μας τόσο μεγάλο εύρος και να εκφραστεί σ' αυτόν τόσο μεγάλη αλληλεγγύη»

Υπάρχει λύση; αν η οικονομία σχεδιαζόταν σύμφωνα με τις ανάγκες του συνόλου της εργατικής τάξης, των αγροτών, των επαγγελματιών, των ανέργων των γυναικών των νεολαίων κ.ά. αν από τα εργοστάσια δεν κλεβόταν ο πλούτος που παράγανε οι εργάτες, αν στην θέση του κάθε ιδιοκτήτη πλουτοκράτη που μοναδικό σκοπό του είχε το κέρδος ήταν οι ίδιοι οι εργάτες με μοναδικό σκοπό να καλυφθεί το σύνολο των αναγκών της κοινωνίας, όπως και η κοινωνία θα κάλυπτε το σύνολο των δικών τους αναγκών. Η κοινωνία θα αξιοποιούσε το σύνολο των παραγωγικών της δυνατοτήτων , που σήμερα σκοντάφτει στο ποσοστό κέρδους του ιδιοκτήτη- καπιταλιστή, η αναρχία στην παραγωγή δεν θα υπήρχε όπως και η ανεργία αφού όλο το εργατικό δυναμικό θα αξιοποιόταν για την ικανοποίηση των διαρκώς αυξανόμενων αναγκών της λαϊκής οικογένειας .

Το κέρδος της απεργίας   Η απεργία συγκέντρωσε πολλά από τα ένδοξα χαρακτηριστικά των αγώνων της εργατικής τάξης, κέρδισε την διεθνή αλληλεγγύη, ανέδειξε την αναγκαιότητα του προλεταριακού διεθνισμού, επέδειξε πρωτόγνωρη αντοχή, θέληση και πίστη, αλληλεγγύη σε αυτούς που έχαναν την δουλειά τους. Πολλοί απ΄ αυτούς που χύνουν σήμερα κροκοδείλια δάκρυα ήταν αυτοί που προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να την υπονομεύσουν. Στους εννέα μήνες η ΓΣΕΕ σύρθηκε μία φορά, για να υποστηρίξει μία παναττική απεργία, στις 17 Γενάρη. Αναγκάστηκε να το κάνει γιατί είχαν κηρύξει την απεργία επτά εργατικά κέντρα. Αναγκάστηκε. Πολεμήσανε την απεργία αντί να σταθούν στο πλευρό των χαλυβουργών. Αντίθετα, ο απλός κόσμος κατάλαβε το νόημα, είδε στην απεργία τον αγώνα και για τα δικά του βάσανα.  Αλλά κυρίως η απεργία αυτή έδωσε μαθήματα στους νεότερους και θύμισε στους παλιότερους ότι τα πάντα κερδήθηκαν με αίμα και θυσίες των εργαζομένων και των αγροτών και τίποτα και ποτέ δεν χαρίστηκε στην εργατική τάξη στα πλατιά λαϊκά στρώματα Το σύνθημα «Ολη η Ελλάδα μια Χαλυβουργία» είναι κάλεσμα για συνολικό αγώνα ταξικά προσανατολισμένο μέχρι τέλους και μπορεί και σήμερα οι κυβερνητικές σειρήνες του ΣΥΡΙΖΑ να ηχούν πιο εύηχες στα αυτιά πολλών, σαν το ΠΑΣΟΚ  μετά το 81 που πλάσαρε το ίδιο μοντέλο με τα γνωστά αποτελέσματα ρίχνοντας προσωρινά στο καναβάτσο την εργατική τάξη, όμως ο αγώνας των Χαλυβουργών έδειξε ότι δεν θα αργήσει ο καιρός που το παράδειγμα των εργατών της χαλυβουργίας θα πάρει σάρκα και οστά, θα γίνουν πολλές χαλυβουργίες που θα στείλουν σπίτια τους, αυτούς που κλείνουν τις ζωές των εργατών μαζί με τους πολιτικούς υπερασπιστές του κεφαλαίου που φοβίζουν το λαό ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ και του λένε ότι θα κλείσει το εργοστάσιο αν μιλάς και αυτούς που του πουλάνε τα όνειρα και τα παραμύθια με το ένα μάτι και με το άλλο παλεύουν πως θα σώσουν την τάξη των πλουτοκρατών και του Μάνεση, τον ΣΥΡΙΖΑ.

Γιώργος Κωνσταντίνου

Δημοτικός Σύμβουλος

Λαϊκής Συσπείρωσης

Πρόεδρος κλαδικού σωματείου

Χρηματοπιστωτικού

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΑΜΕ ( ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΟΥ)

Συνάδελφοι- συναδέλφισσες,

Τα ψέματα τελείωσαν. Είμαστε μπροστά σε ραγδαίες εξελίξεις. Μετά την πώληση-χάρισμα της ΑΤΕ ανοίγει ένας νέος κύκλος συγχωνεύσεων, εξαγορών και αναδιάρθρωσης των τραπεζικών ομίλων.

Για τους εργαζόμενους στις τράπεζες η εξέλιξη αυτή θα συνοδευτεί με απώλειες θέσεων εργασίας, νέες ανατροπές των σχέσεων εργασίας (μισθολογικά, ασφαλιστικό, ωράρια) προς το χειρότερο. Το μονοπωλιακό κεφάλαιο θα αποκτήσει μεγαλύτερη ακόμα δύναμη και εξουσία σε βάρος όλων των εργαζομένων

Καμία εμπιστοσύνη στις απατηλές θεωρίες ότι η εξέλιξη αυτή δεν αφορά τη ‘’δική μας τράπεζα’’.

Καμία εμπιστοσύνη στις αντιλήψεις περί κακών και ανίκανων διαχειριστών.

Είναι θεωρίες και πρακτικές που αποπροσανατολίζουν και αφοπλίζουν τους εργαζόμενους.

Οι αγοραπωλησίες των τραπεζών, που ήδη έχουν δρομολογηθεί και απλά αναμένεται να ανακοινωθούν, αποτελούσαν σταθερό στόχο των τραπεζιτών και του κεφαλαίου για να θωρακίσουν τα πλούτη τους και να συγκεντρώσουν νέα κεφάλαια φορτώνοντας όλες τις συνέπειες της κρίσης στους εργαζόμενους, στο λαό.

Άλλωστε, μεγαλομέτοχοι των τραπεζών είναι οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι κατασκευαστές, οι βαρόνοι των ΜΜΕ και οι μεγαλοεπιχειρηματίες.

Είναι αυτοί που γέννησαν την κρίση, καταχρέωσαν την Ελλάδα και τώρα μέσα από την κρίση γίνονται πιο ισχυροί. Η βαρβαρότητα σε βάρος των εργαζομένων, του λαού δεν έχει τέλος. Κέρδη για τους λίγους, φτώχεια για το λαό. Γι’ αυτούς έγιναν τα μνημόνια.

Γι αυτό αποφάσισαν στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, οι τράπεζες να απευθύνονται για ανακεφαλαιοποίηση απ’ ευθείας στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας. Η κοινοτική πολιτική εποπτείας για την τήρηση των κανόνων κεφαλαιακής επάρκειας και η ενιαία χρηματοπιστωτική αγορά δίνουν ώθηση στις εξαγορές και τις συγχωνεύσεις

Αυτήν την απόφαση της ΕΕ χαιρέτησαν και τα κόμματα που συγκροτούν την κυβέρνηση (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ), αλλά και οι πολιτικές δυνάμεις  που υποτίθεται είναι εναντίον του Μνημονίου,  πλην όμως υποκλίνονται στις απαιτήσεις της Ε.Ε.

Η συγκεντροποίηση του τραπεζικού κεφαλαίου, είναι αρνητική για το λαό. Έχουμε όλοι πικρή πείρα.

Μετά το κύμα των συγχωνεύσεων στα τέλη της δεκαετίας του ’90, ακολούθησαν  τα ληστρικά επιτόκια  και οι εργασιακές σχέσεις γαλέρας σ’ αυτές. Αποτέλεσαν το όχημα της  διείσδυσης του κεφαλαίου  στα Βαλκάνια, συγκέντρωσαν τεράστια κέρδη. Γέννησαν τη κρίση.

Σήμερα, σε περίοδο κρίσης, η ισχυροποίηση,  των νέων τραπεζικών σχημάτων που θα προκύψουν θα οδηγήσει σε πιο ληστρική εκμετάλλευση των εργαζόμενων, των αυτοαπασχολούμενων, των μικρομεσαίων  αγροτών της χώρα μας. Θα φέρουν νέα και πιο βαθιά κρίση.

Η  βάναυση μεταχείριση, από την  κυβέρνηση,  των εργαζόμενων  της Αγροτικής Τράπεζας, προμηνύει τι θα συμβεί στο κλάδο μας, τους επόμενους μήνες.

Συνάδελφοι- συναδέλφισσες,

Τέλος του μήνα αναμένεται η πώληση της Εμπορικής.  Στην ίδια διαδικασία βρίσκονται το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, η Γενική, η Millennium κλπ. Ήδη, ανακοινώθηκε σχέδιο για την συρρίκνωση του δικτύου των τριών κυπριακών τραπεζών, που είναι εγκαταστημένες στην Ελλάδα.

Όλο το προηγούμενο διάστημα, οι τραπεζίτες προετοίμαζαν τα μέτρα που θα πάρουν σε βάρος των εργαζόμενων. Σε όλες τις τράπεζες, προχωρούσε η συρρίκνωση του δικτύου. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο που  στον αντεργατικό νόμο του Φεβρουαρίου, πέρασαν ειδική διάταξη που λύνει τα χέρια στους τραπεζίτες να προχωρήσουν σε απολύσεις.

Σε όλες τις τράπεζες απαιτούν μείωση του μισθού μας. Σε αυτή τη κατεύθυνση είναι και η απαίτηση της Εθνικής  και στην οποία συμφώνησε ο Σύλλογος  όπου  η τράπεζα θα κερδίσει 50 και πλέον εκατομμύρια.  Η περίπτωση του συλλόγου της Γενικής είναι η πιο κραυγαλέα, όπου ενώ όλοι γνωρίζουν ότι η τράπεζα πρόκειται να πωληθεί, εκείνοι έτρεξαν πριν λίγες μέρες να υπογράψουν την μείωση των μισθών των εργαζόμενων.

Άραγε, στην Εμπορική, στην Alpha, στην Eurobank,  που τα σωματεία τους συμφωνήσαν στην μείωση, θα γλιτώσουν οι εργαζόμενοι από τις νέες εργασιακές σχέσεις γαλέρας που  έρχονται;

Οι εργαζόμενοι στην Αγροτική,  που αν και είχε μειωθεί ο μισθός τους έως και 30%, σήμερα προσλαμβάνονται με συμβάσεις νεοπροσληφθέντων (χάνουν όλα τα δικαιώματα που είχαν στην ΑΤΕ) και οι όροι αμοιβής και εργασίας τους καθορίζονται πλέον με βάση την εργοδοτική αυθαιρεσία.

Είναι βέβαιο ότι το μακρύ χέρι για να περάσουν αυτά τα σχέδια ήταν και είναι η ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος στον κλάδο. Διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν κυριαρχούσε η γραμμή της αντίστασης και του συντονισμού όλων των εργαζόμενων του κλάδου απέναντι σ’ αυτές τις πολιτικές και όχι η γραμμή του συμβιβασμού και του μικρότερου κακού.

Έχουν τεράστια ευθύνη για τη χαμηλή συμμετοχή των εργαζομένων στους αγώνες, για την εργοδοτική τρομοκρατία που έχει κυριαρχήσει σε μια σειρά τράπεζες, για τις αυταπάτες που έχουν καλλιεργηθεί ότι μπορούμε να εξαιρεθούμε από την επίθεση, όταν γύρω μας άλλοι κλάδοι δέχονταν την αντεργατική επίθεση.

Τώρα είναι ώρα ευθύνης, Δε χωράει καμία αναμονή. Να μη χαθεί άλλος χρόνος.

Να συγκρουστούμε με αυτές τις αντιλήψεις, με τις συνήθειες μας . Να σηκώσουμε ανάστημα να μπούμε στη μάχη. Τίποτα δε θα αλλάξει χωρίς τη δική μας συμμετοχή χωρίς την απόφασή μας να δώσουμε τη μάχη.

Να αποκρούσουμε τα ιδεολογήματα της άρχουσας τάξης που καλλιεργούνται όχι μόνο μέσω των ΜΜΕ αλλά κυρίως μέσα στους χώρους εργασίας ότι οι θυσίες είναι για το καλό μας, ότι θα πιάσουν τόπο, ότι δεν έχουμε άλλη επιλογή.

Η απάντηση μας είναι, ότι χωρίς εμάς τίποτα δεν κινείται, ένας για όλους και όλοι για έναν

Ø                              Καμιά απόλυση. Να υπερασπιστούμε τις θέσεις εργασίας με το σύνολο των δικαιωμάτων και κατακτήσεων μας.

Ø                              Όχι στη μείωση των μισθών και των συντάξεων.

Ø                              Σταθερή δουλειά γι όλους.

Ø                              Απόκρουση της εργοδοτικής αυθαιρεσίας και τρομοκρατίας.

Ø                              Κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας – ιατροφαρμακευτική περίθαλψη – συνταξιοδοτικό, με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας.

Ø                              Μόρφωση και δουλειά για τα παιδιά μας.

Ø                              Μέτρα ανακούφισης των λαϊκών νοικοκυρών, των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και  των αγροτών

Προϋπόθεση για αυτή τη μάχη είναι να ξεπεράσουμε τις σημερινές συνδικαλιστικές ηγεσίες.

Έχουν μεγάλες ευθύνες, καθώς ήταν ο δούρειος ίππος της εργοδοσίας και των κυβερνήσεων μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Τόσο η ηγεσία της ΟΤΟΕ (ΠΑΣΚΕ- ΔΑΚΕ και η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ), όσο και οι διοικήσεις των επιχειρησιακών σωματείων καλλιεργούσαν πνεύμα ηττοπάθειας, εφησυχασμού και δημιουργίας συνειδητού αποπροσανατολισμού. Αντί να οργανώσουν τον αγώνα και να μαχητικοποιήσουν τους εργαζόμενους μέσα από γενικές συνελεύσεις, αποδέχονταν μειώσεις μισθών και επιδομάτων, μέσα από «κοινωνικούς διαλόγους». Εκκωφαντική ήταν η  σιωπή της ΟΤΟΕ τόσο στο κλείσιμο των Συνεταιριστικών Τραπεζών όσο και στην επίθεση που δέχτηκαν οι εργαζόμενοι σε Εμπορική και ΑΤΕ το προηγούμενο διάστημα.

Οι εργαζόμενοι ζούσαν με την μοναξιά του τερματοφύλακα πριν το πέναλτι. Εκείνοι, οι επαγγελματίες συνδικαλιστές, ζούσαν τόσα χρόνια με τα προνόμια και με το οξυγόνο του κοινωνικού διαλόγου. Τώρα που κλείνει η στρόφιγγα του οξυγόνου τους κι εκλιπαρούν να  μην χάσουν τα οφίτσια τους, είναι πανέτοιμοι να μας πουλήσουν και πάλι.

Και σήμερα συνεχίζουν προκλητικά τον επικίνδυνο για τους εργαζόμενους ρόλο τους. Παρακολουθούν τις εξελίξεις και ρίχνουν πυροτεχνήματα, πότε για δημόσιο πυλώνα, πότε για την «ανακεφαλαιοποίηση με όρους»  και για τον κοινωνικό ρόλο των τραπεζών μέσα στη λυκοσυμμαχία της ΕΕ.

Κρύβουν ότι οι δανειστές –μονοπώλια για μια ακόμη φορά θα επιβάλλουν τους όρους τους, με γνώμονα τη σωτηρία του κεφαλαίου και σε βάρος του λαού. Κρύβουν ότι η ανακεφαλαιοποίηση απαιτεί αυστηρή εφαρμογή των μνημονίων.

Πρέπει όλοι να απαντήσουμε στο ερώτημα πού πάμε, ποια είναι η προοπτική. Το ΠΑΜΕ σας καλεί να μελετήσουμε την πείρα μας, να πάρουμε τις αποφάσεις μας. Το μέλλον είναι στα χέρια μας και όχι στις διαπραγματεύσεις με την ΕΕ.

Η λύση είναι η κοινωνική συμμαχία των εργαζομένων, των απασχολουμένων, των μικρομεσαίων αγροτών, της νεολαίας και των γυναικών, που θα συντονίζει τους αγώνες του λαού μας στα καθημερινά προβλήματά του σε ένα ισχυρό μέτωπο αγώνα και που θα επιβάλει την κατάργηση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, την μονομερή διαγραφή του χρέους, την έξοδο από τη ΕΕ και άλλο δρόμο ανάπτυξης προς όφελος των εργαζομένων με τα βασικά μέσα παραγωγής να είναι λαϊκή περιουσία και όχι στα χέρια των μονοπωλιακών ομίλων.

Ούτε η ΕΕ μπορεί να γίνει φιλολαϊκή, ούτε το καπιταλιστικό σύστημα ανθρώπινο.

ΤΩΡΑ, λοιπόν είναι η ώρα της ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗΣ του συνδικαλιστικού κινήματος του κλάδου μας.

Συνάδελφοι- συναδέλφισσες,

Η οργάνωση του κλάδου απαιτεί νέα βήματα με συσπείρωση των εργαζόμενων σε όλες τις τράπεζες όλων των εργαζομένων ανεξάρτητα εργασιακής σχέσης με ηγεσίες αποφασισμένες για αγώνα. Απαιτείται συντονισμός με τους υπόλοιπους κλάδους της οικονομίας με σκοπό τη δημιουργία μεγαλύτερης συσπείρωσης και ενός μετώπου πάλης που θα μαζικοποιήσει και θα βάλει στη δράση το σύνολο των εργαζομένων που παράγουν τον πλούτο .

Η αγανάκτηση απέναντι στις συμβιβασμένες ηγεσίες και στην κυβερνητική πολιτική δεν πρέπει να μείνει σε απλές διαμαρτυρίες αλλά πρέπει να μετατραπεί σε οργανωμένη δύναμη με μαζική συμμετοχή σε κάθε μορφή οργάνωσης και αγώνα με σκοπό να αντιπαλέψουμε στο σύνολό της τη βάρβαρη αυτή πολιτική που φέρνει νέες μειώσεις σε μισθούς, συντάξεις, σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, φέρνουν νέους πιο βαρείς φόρους, μόνιμη ανεργία για τα παιδιά μας.

Συνάδελφε,

Χρόνια ανοχής και αυταπατών δεν κατάφεραν να εξασφαλίσουν ούτε τα ελάχιστα για σένα και την οικογένεια σου.

Ο φόβος ΔΕΝ σε έσωσε. 

Όσοι έλεγαν και όσοι πίστεψαν ότι οι θυσίες έχουν τέλος, διαψεύστηκαν.

Πληρώνεις και θα πληρώνεις πανάκριβα: τα δάνεια και τα μνημόνια, την Ευρωπαϊκή Ένωση με τα κέρδη στους λίγους και τη φτώχεια στους πολλούς

Σήμερα είναι αναγκαίο όσο ποτέ η ισχυροποίηση της ταξικής γραμμής μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα του κλάδου, η γραμμή πάλης που προτείνουν οι συνδικαλιστικές δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ.

Να σηκώσουμε κεφάλι και να υψώσουμε τη φωνή μας.

-          Τέρμα στις θυσίες για τα κέρδη των καπιταλιστών.

-          Να πληρώσουν το χρέος όσοι το δημιούργησαν. Για το χρέος δεν ευθυνόμαστε εμείς, αλλά τα αμύθητα πλούτη του κεφαλαίου.

-          Δεν αντέχουμε άλλο να πληρώνουμε για να θησαυρίζουν οι λίγοι.

Γραμματεία Χρηματοπιστωτικού

Αύγουστος 2012